Steffen Möller

Urodził się w 1971 roku w Wuppertalu, w Niemczech. Sam Steffen często podkreśla, że to byłe RFN, bo mieszkańcy Niemiec zachodnich wzbudzają w Polsce większe zaufanie. Ukończył filozofię i teologię protestancką w Berlinie. Na studiach jeździł skuterem i grał na kontrabasie w zespole Die Harten Schanker. Nad Wisłą znalazł się po raz pierwszy w roku 1992 za sprawą ogłoszenia „Kurs języka polskiego w Krakowie, 2 tygodnie, 600 marek”. Przyjechał i… spodobało mu się. Wrócił jeszcze do Berlina skończyć studia i już jako magister, w roku 1994, przyjechał do Polski na stałe. Zamieszkał w Warszawie i zaczął uczyć niemieckiego – w liceum im. Królowej Jadwigi, na Uniwersytecie Warszawskim oraz w szkołach prywatnych. W międzyczasie nagrywał kasety przeznaczone do nauki tego języka. Po sześciu latach kariery pedagogicznej nastąpił przełom i Steffen Möller postanowił zostać aktorem.

Kabaret:
Momentem przełomowym w karierze satyryka była przeprowadzka do Krakowa, gdzie wystawił po niemiecku monodram „Kontrabasista”. Następnie stworzył swój pierwszy program kabaretowy „Rozważania o Fauście” – tym razem już po polsku. Na zaproszenie Artura Andrusa zaczął występować w Piwnicy pod Harendą i wrócił do Warszawy. Tam został zauważony przez producentów serialu M jak miłość i zaproponowali mu rolę w serialu. Po pewnym czasie Monika Richardson zaprosiła go do programu „Europa da się lubić”. Prowadził też pierwszą edycję programu Załóż się – od września do grudnia 2005. Aktualnie Steffen Möller jeździ ze swoim drugim programem Niemiec na Młocinach.
Jego humor, to przede wszystkim szukanie różnic i podobieństw między Niemcami i Polakami. Wyszydzanie absurdów u obu narodów i niepozbawiona autoironii krytyka stereotypów. Humor Steffana niewątpliwie przyczynia się do naszego cieplejszego spojrzenia na zachodnich sąsiadów, ale też pozbawia nas kompleksów, bo pokazuje nam, że każdy naród ma swoje dobre i złe strony.
Do tej pory kabareciarz wydał dwie płyty CD: E tam Unia! i Niemiec na Młocinach. Napisał także książkę Polska da się lubić.

Filmy:
2004 – Koniec wojny
2002-2003 – Kasia i Tomek
2000 – M jak Miłość

Nagrody:

  • 2004 – Telekamera 2004, nagroda przyznawana przez czytelników pisma „TeleTydzień” w kategorii: rozrywka; za udział w programie „Europa da się lubić”
  • 2004 – Wiktor 2003, w kategorii: odkrycie roku 
  • 2005 – Krzyż Zasługi ze Wstęgą Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec

Najpopularniejsze numery:

  • Rock’n Pol
  • Lokomotywa
  • Najostrzejszy antyniemiecki dowcip
  • Kultowy cytat:
  • Pan nie jest z Warszawy?
  • Jest na banhofie, ciężko maszyna.
  • Pan jest niemieckim turystą? To noży nie ma.

Ciekawostki:
Steffen Möller reprezentuje dobrych Niemców, którzy stanowią 1/3 populacji Republiki. Kolejne 2/3 to: źli Niemcy (1/3) i przeciętni Niemcy (1/3).

Wymagania techniczne:

  • Mikrofon bezprzewodowy na statywie
  • 2 odsłuchy ( min. 1)
  • Odtwarzacz CD
  • Zastawka na scenie – parawan
  • Oświetlenie: 8 parów (po 4 na każdą stronę w tym 2 białe)
  • Nagłośnienie odpowiednie do warunków sali (moc głośników min. 500 W na stronę)